Përtej Kufijve: Rrugëtimi i Yamalit dhe Elias për Përfshirje dhe Ëndrra

Kur individët detyrohen të largohen nga vendi i tyre i origjinës dhe të kërkojnë strehim diku tjetër, shpesh ndihen sikur janë mes dy zjarresh. Për të tejkaluar këto ndjenja fillestare, është e nevojshme të trajtohen me dinjitet dhe respekt, ashtu si të gjithë të tjerët. Megjithatë, procesi i integrimit është i vështirë dhe kërkon përpjekje të mëdha, duke përfshirë mësimin e gjuhës së vendit pritës, kuptimin e kulturës së tij, kuptimin e mundësive të përfshirjes ekonomike dhe pjesëmarrjen aktive në komunitet.

Sot, ne ndajmë historinë e Yamalit dhe Eliasit.

Të detyruar të largohen nga atdheu i tyre, këta dy djem energjikë kanë pak kuptim pse familja e tyre duhej të ikte. Duke arritur në qytetin historik të Prizrenit, ata nuk ishin të vetëdijshëm për kompleksitetet me të cilat prindërit e tyre përballen në gjetjen e një strehe të sigurt. Ata mund të mos e kuptojnë as pengesat që mund të hasin në regjistrimin në shkollë ose në sigurimin e një strehimi të përshtatshëm. Megjithatë, fytyrat e tyre ndriçojnë kur shohin stafin e UNHCR dhe partnerëve gjatë ndërveprimeve të rregullta me familjen.

Yamali dhe Elia, të dy të rinj, adhurojnë të ndërveprojnë me bashkëmoshatarët e tyre, të vazhdojnë arsimimin dhe të luajnë futboll. "Më pëlqen të luaj futboll dhe të jem me shokët e ekipit - thotë Yamali - Do të doja të bëhesha një lojtar i madh si Ronaldo."

"Integrimi nuk është një proces i thjeshtë, megjithatë është shumë jetik. Ndonjëherë, sfida kryesore është të etiketohesh si 'i huaji', duke injoruar faktin se, si çdo qenie njerëzore tjetër, refugjatët kanë shumë për të ofruar në shoqëri. Pavarësisht rëndësisë së saj, arritja e përfshirjes mund të jetë e vështirë në shumë raste. Megjithatë, ajo mund të arrihet me mbështetje të vogël, siç është qasja në aktivitete sportive." - deklaron Merita, Oficere e Mbrojtjes në Zyrën e Shefit të Misionit të UNHCR në Prishtinë.

"Me habi, ata tashmë nuk kanë nevojë për ndihmë në interpretimin në gjuhën arabe; madje edhe prindërit e tyre janë duke u bërë gradualisht të aftë në gjuhën dhe zakonet lokale." - thekson Imrani, Ndërmjetësi Kulturor në organizatën partnere KRCT.

Mbështetja sociale e ofruar nga stafi i partnerëve të UNHCR, si Fatmiri dhe Mimoza, ndihet më shumë si një bisedë miqësore e vërtetë. "Ne synojmë integrimin e refugjatëve, të sigurt që ata kanë shumë për të ofruar shoqërisë pritëse" - deklaron Fatmiri. "Puna në integrim është një qasje holistike që kërkon kohë, përpjekje dhe shumë empati - deklaron stafi i mbrojtjes së UNHCR, Nazani - Por nëse ka vullnet, ka edhe mënyrë."

Duke njohur rëndësinë e përfshirjes, Zyra e Shefit të Misionit të UNHCR në Prishtinë siguron që fëmijët të regjistrohen në shkollë dhe në aktivitete jashtëshkollore, duke përfshirë një klub futbolli në Prizren. Fillimisht i lehtësuar nga UNHCR, klubi sportiv tani ofron djalëve të marrin pjesë në stërvitje dhe aktivitete sportive pa pagesë.

"Kur u pyet për motivimin e FC_Prizren për këtë mbështetje, trajneri, Z. Agron Beseni, u përgjigj, "Pse jo?! Ne kujdesemi për fëmijët... Nuk ka rëndësi ngjyra e lëkurës, raca, feja, apo etniciteti për mirësinë njerëzore, veçanërisht ndaj fëmijëve. Dhe nuk duhet të pengojë pritjen dhe strehimin e individëve të cilët detyrohen të largohen nga shtëpitë e tyre."

Gjatë diskutimeve rreth së ardhmes, Yamali, duke buzëqeshur, thotë: "Unë adhuroj të pikturoj, dhe do të doja të vizatoj karikatura për fëmijët." Ndërkohë, Elia hyn në bisedë dhe zbulon ëndrrën e tij: "Më pëlqen edhe vizatimi i animeve, por do të doja të bëhesha veteriner". Në këtë mjedis të gjallërueshëm, ata ushqejnë ëndrra për të ardhmen. Të dy janë të etur të kontribuojnë në shoqërinë pritëse si çdo anëtar tjetër.

Të dëshmuarit e angazhimit të Yamalit dhe Eliasit me shokët e skuadrës, duartrokitjet për golat dhe krijimin e lidhjeve përmes sportit është prekëse. Kënaqësia e tyre është e dukshme ndërsa ata kalojnë kohë cilësore me bashkëmoshatarët e tyre në klubin e futbollit dhe në shkollë.

Duke ndarë këtë histori, ne theksojmë rëndësinë e përfshirjes në sport dhe ndikimin e tij pozitiv në individët të cilët detyrohen të largohen nga shtëpitë e tyre.

Përmes kësaj rrëfimi, UNHCR thekson rëndësinë e integrimit në komunitet dhe bashkëjetesës me komunitetin pritës dhe ndikimin e tij pozitiv në individët të cilët detyrohen të largohen nga shtëpitë e tyre. Këto shpirtra të rinj të rrëmbyer nga shtëpitë dhe komunitetet e tyre, mbartin brenda tyre farat e qëndrueshmërisë dhe shpresës. Duke i mbrojtur ata nga dëmtimet, duke ofruar arsim dhe duke ushqyer shërimin e tyre emocional, ne mbrojmë të tashmen e tyre dhe mbjellim premtimin e një të ardhmeje më të ndjeshme dhe të qëndrueshme.

Yamali dhe Elia, ëndrrat tuaja janë busulla që ju udhëheq drejt një nesërje më të ndritur!